06 Ağustos 2024 - Salı
Hayat Kaynağı: Umut
Hayat Kaynağı: Umut
Yazar - Dr. Ramazan Canural
Okuma Süresi: 4 dk.
243 okunma
Dr. Ramazan Canural
-
Ne zenginlik, ne para- pul, ne şöhret şan…
Ne makam- mevki, ne iktidar, ne ihtişam…
Ne aklınıza gelen güzellikler, ne giyim kuşam.
Bunların hiçbiri insana kalıcı bir yaşama sevinci sunmaz.
Bir insanın kavuşmayı umut ettiği ne ise o insanın gerçek hayat kaynağı da odur.
Yani…
Hayatın lokomotifi ve itici gücü UMUTTUR.
Garibana sormuşlar, zengin olsaydın ilk yapacağın iş ne olurdu, diye…
“Soğanın cücüğünü yerdim,” demiş.
Ne mütevazi bir beklenti değil mi?
Böyledir bu hayat işte!
Bir tarafta adam Karun kadar zengindir ama daha fazla kazanmanın peşindedir. Beri taraftaki gariban ise soğanın cücüğünü yiyerek mutlu olmayı düşlemektedir.
Liseyi bitiren, üniversiteyi kazanmayı,
Üniversiteyi bitiren, bir işe girmeyi…
Fakir, zengin olmayı…
Hasta, iyileşmeyi…
Çocuğu, evi, arabası olmayan onlara sahip olmayı,
Âşık mâşukuna, gurbetteki gariban sılasına kavuşmayı,
Mümin, cennete girmeyi… hayal etmektedir.
Ve tabii umudunu yitirmediği sürece insan yaşam enerjisiyle doludur.
Ama insan ne zaman umudunu kaybeder ve hayalleri suya düşerse, işte o zaman herşey bitmiştir. Soluk alıp veriyor olsa bile o, artık yaşayan bir ölüdür.
Konfüçyüs der ki:
“Parasını kaybeden hiçbir şey kaybetmemiştir. Sağlığını kaybeden hayatının yarısını kaybetmiştir.Ama umudunu kaybeden herşeyini kaybetmiştir.”
Çiftçiliğin en çok sevdiğim yönü nedir bilir misiniz?
Birçok çiftçi hiç umudunu yitirmez. Hep, bu sene kazanamazsam gelecek sene kazanırım, umuduyla yaşar. Duymuşsunuzdur, çiftçinin karnını yarmışlar, kırk tane gelecek yıl çıkmış.
Yahya Kemal Beyatlı “Deniz Türküsü” adlı şiirinde şöyle der:
“Yürü!
Hür maviliğin bittiği son hadde kadar!...
İnsan, âlemde hayal ettiği müddetçe yaşar.”
Mü’minin hayat felsefesi de daima umut ve korku içinde yaşamaktır. Hep cennete kavuşma umudu ve cehenneme gitme korkusu arasında süren bir gel-git…
Öte yandan, Kur’an , bize, Allah’tan umudumuzu kesmememizi emreder ve der ki: “ Allah’tan ümidini kesenler kâfirlerin ta kendileridir.”(12/87)
Umudunuz, her daim, bir çağlayan gibi gürül gürül aksın efendim!
AMA BEN BİR KONUDA UMUDUMU YİTİRDİM!
Şu katil İsrail ve onun “Kalleş Hamisi’ne" dur diyecek bir babayiğit, galiba 21. yüzyılda da çıkmayacak!
İsmail Haniye’ye Allah rahmet eylesin…
Yorumlar (0)
Tüm Yazıları
